
تئاتر، تقلید یانمایشی از زندگی است که برای سایرین اجرا می شود ودرهرفرهنگ وهردوره ای نیز وجود داشته ودارد. گرچه غالبن به دنیای خیالی و قراردادی تئاتربه دیده یک سرگرمی می نگرند، اما این ابزار یکی از اولین راه هایی است که کودکان به واسطه آن درباره زندگی،اعمال ونتایج رفتارها،سنن و باورها،دیگران وخودشان چیز می آموزند. گرچه برنامه های اجرای تئاتردربسیاری ازمدارس ابتدایی وراهنمایی سطح کشوروجود دارند،تنها معدودی قادر به درک اهمیت و قدرت درام درزندگی و آموزش هستند.
کودکان ازهمان بدو تولدبرای معنابخشیدن به جهان اطرافشان از “وانمودن” استفاده می کنند. آنان محیط اطرافشان را مشاهده کرده، بدان پاسخ می دهند واز کلمات و اعمال بزرگترها تقلید می کنند. این بازیگران کوچک خودبه خلق موقعیت دست می زنند. آنان با همسالانشان بده بستان کلامی وعاطفی دارند وفضاها وابزارهارامی چینند تا داستان هایشان را تحقق بخشند.آنان یکدیگر را رهبری می کنند تا نمایشی را سامان دهندوبه نمایش یکدیگر گوش می سپارند. به عبارت ساده تر،کودکان با توانایی های بالقوه شان برای نمایشنامه نویسی، بازیگری،طراحی،کارگردانی وتماشاچی گری به مدرسه قدم می گذارند.
دانش آموزان درهرکلاسی می توانندمدعیان نیرو نویدبخش آینده تئاترامروزباشند.مامجبورنیستیم منتظر تجهیزات وامکانات گران قیمت باشیم. بادادن شانس خلق نمایشنامه به کودکان وتماشای نمایش های سایرین،آنان می توانندبه جهان گذشته، حال وآینده وحدنهایی دنیای مجازی خیال سفرکنند.دانش آموزان به صورت غریزی به توانایی ها و قوه تخیل برای رفتن درقالب دیگران مجهز بوده وقادرهستندکه حین کشف واقعیت های پیچیده و امکانات نامحدود جهان اطرافشان، به فهم ودرک انسان های پیرامونشان نایل آیند.
آموزش تئاتردردبستان منوط به داشتن یک درام خلاق است، فرم قاعده مندی ازهمان وانمودن های کودکانه که درنمایشنامه به مثابه یک فرآیند طبیعی وروبه رشدسازماندهی می شود. آموزگارتوانا می تواند دراماتیزه کردن های فی البداهه را برداستان هاومفاهیم برگرفته از ادبیات،تاریخ،وقایع معاصروتخیلات دانش آموزان استوارکند.
معمولن آموزش خلاقانه درام با آماده سازی اذهان وایجادانگیزه آغاز می شود. آموزگارداستانی تعریف کرده یاایده ای ارائه می دهد،سپس دانش آموزان درباره کنش های نمایش، تقسیم بندی نقش ها، واین که فضای کلاس چگونه می تواند مورد استفاده قرارگیرد،به بحث می پردازند.اززمانی که برنامه ریزی صورت گرفت،دانش آموزان نمایشنامه راچه به صورت بخش بخش وچه به صورت کامل،بازی می کنند. آنان پس از تحلیل وارزیابی هرنمایشنامه، ممکن است هرصحنه رایک یا دوبار باپیرایش ویا افزایش حجم آن تکرار کنند.
درام خلاق به عنوان بخش کاملی از برنامه تئاتر، می توانددرمقطع راهنمایی نیزادامه یابدکه معمولن به صورت فی البداهه برگزار می شود. همچنان که دانش آموزان ارتباطشان را اصلاح کرده وبرتفسیرواجرای متون نمایشی تمرکز می کنند، فرآیندیادگیری مشاهده، خلق وارزیابی شان پیچیده و دورنما می یابد.
فواید آموزش تئاتر برای کودکان :
تئاتر میتواند بهترین ابزار برای فعال و سلامت نگه داشتن کودکان باشد، می تواند احساس اعتمادبه نفس و توانایی سخن گفتن درجمع راافزایش داده ومکانی برای تمرین خلاقیت به وجود بیاورد.
آماده سازی یک نمایش منجر به افزایش اعتمادبه نفس و احساس مقبول بودن می شود.
جو مثبت کشف استعدادهای غریزی درحین یادگیری نحوه کارباسایرکودکان به شیوه ای مفید وخلاق می تواند قدم مثبتی برای افزایش عزت نفس یک کودک بوده و همچنین به شکل بنیادینی موفقیت آنان در مدرسه وزندگی خانوادگی راتضمین کند.
ایستادن درصحنه و خواندن خطوط مشخصن برای تمرین توانایی های سخنوری درجمع سودمند است، اما نکته ظریف مسئله دراینجاست که کودک نهایتن این توانایی رابرای دفاع ازخود وبیان بهترخویش به کار خواهدبست.
- nrgs
- بهمن 23, 1401
- 20 بازدید