ترس از تنهایی چیست؟

ترس از تنها ماندن تنها ویژه کودکان نبوده و در بزرگسالان نیز دیده می‌شود هرچند در اکثر موارد سرنخ اصلی این ترس بزرگسالان را می‌توان در اتفاقات کودکی پیدا کرد.

در اصطلاح روانشناسی به ترس شدید و غیر منطقی از تنهایی اتوفوبیا گفته می‌شود که فرد معمولا آن را زمانی که برای ساعات یا روزهایی کاملا تنها است تجربه می‌کند. در موارد شدید، فرد حتی زمانی که در جمع و کنار دیگری حضور دارد نیز این وحشت ناخوداگاه را تجربه می‌کند.

میزان شیوع ترس از تنها ماندن در کودکان برای هر دو جنس دختر و پسر تقریبا یکسان بوده و اگرچه هیچ سن خاصی برای درگیر شدن با این ترس وجود ندارد اما معمولا کودکان ۳ تا ۹ سال آن را به شکل قوی‌تر تجربه می‌کنند یعنی درست همان سنی که کودک احساسات مشخصی دارد اما تحلیل و ابراز آن‌ها برایش دشوار است. در برخی موارد این ترس با سایر ترس‌های غیر واقعی مانند ترس از تاریکی در کودکان و یا وحشت از تنها خوابیدن ترکیب می‌شود که در این صورت شرایط برای والدین بسیار سخت‌تر خواهد شد.

برای درمان ترس از تنهایی کودکم چه کنم؟

این کاملا قابل درک است که والدین برای از بین بردن احساسات منفی کودک خود مانند ترس، گاهی شتابزده عمل نموده و بی‌تابی کنند اما باید بدانید که رفتار شما نسبت به ترس‌های فرزندانتان می‌تواند تاثیر مستقیمی بر روند درمان داشته باشد. پیش از کودک باید روی خودتان کار کنید. ایا آماده رویارویی با این چالش هستید؟

1. مهارت خودتنظیمی

خودتنظیمی یک کلید طلایی نامرئی در برابر احساسات منفی است. بزرگسالان زمانی که به دلیل افکار خود در یک موقعیت به ظاهر ترسناک قرار می‌گیرند خیلی زود و ناخوداگاه کلید این مهارت را روشن نموده و با مدیریت افکار از بن بست احساسی خارج می‌شوند. ایجاد خودتنظیمی در کودکان به زمان، تمرین و فضا برای آزمون و خطا نیاز دارد. برای این منظور لازم است که ابتدا ترس کودک از تنهایی را به رسمیت شناخته و از او بخواهید که در خصوص این احساس با شما صحبت کند آنگاه می‌توانید به او آموزش دهید که هنگام تنهایی در اتاق خواب زمانی که هوا تاریک است چگونه اطمینان یابد که سایه ترسناک پشت شیشه، شاخه درخت بوده و خطری ندارد.

2. از ترس‌ها نترسید

ترس بخشی طبیعی از مکانیزم دفاعی انسان برای عملیات جنگ و گریز در مواقع احساس خطر می‌باشد بنابراین گاهی در کودکان نیز ترسیدن بخشی طبیعی و سالم از رشد ان‌ها است. اگر می خواهید به درمان ترس‌های کودک کمک کنید اول از همه باید خونسردی خود را حفظ نموده و نسبت به چالشی که کودکتان با ان درگیر است دچار اضطراب نشوید. زیرا کودکان احساسات والدین را درک نموده و آن‌ها را دورنی‌سازی می‌کنند.

3. خودتان را مدیریت کنید

بیشتر ترس‌های دوران کودکی از یک تصویرسازی ذهنی ناشی می‌‌شوند مانند یک کت در کمد که شبیه هیولا به نظر می‌رسد. اگر می‌‌خواهید به کودکتان کمک کنید باید بتوانید از ترس‌های او نترسید و مسیر آموزش را در پیش گیرید تا خودتنظیمی در کودک رشد پیدا کند.

همه‌ی ما می‌خواهیم به کودک خود فرصت بدهیم که با کسب تجربه از موقعیت‌های سخت زندگی عبور کرده و راه و چاه را بشناسد اما تحمل این شرایط برای برخی از والدین خیلی دشوار است همین امر موجب می‌شود که نسبت به مشکلات روحی فرزند خود مانند ترس از تنها بودن همراه با وسواس و مراقبت افراطی یا به شکل پرخاشگرانه رفتار کنند. هر یک از این عکس‌العمل‌های هیجانی می‌تواند موجب تقویت احساس ترس در کودک شده و او را از مسیر رشد باز دارد. بنابراین اگر می‌خواهید به درمان ترس‌های کودک خود کمک کنید ابتدا باید خویشتن‌داری به عنوان یک پدر یا مادر را بیاموزید.