خود مراقبتی کودکان

خود مراقبتی کودکان به این مفهوم اشاره دارد که هر کودکی باید بتواند در حد سن و سالش کارهایی را که منجر به سلامتی و بالا بردن بهداشت فردی می شود را انجام دهد و از برخی کارها که منجر به بیماری و به خطر افتادن سلامت روحی و جسمی می شود برحذر باشد. خود مراقبتی شامل پیشگیری از بیماری ها و انواع حوادث و مراقبت از خود در حین بیماری ها نیز می شود.

البته باید گفت که در سنین خیلی پایین کودک توان هیچ گونه خودمراقبتی از خود ندارد که در این مواقع تا زمانی که کم کم توان خودمراقبتی به طور کامل را بدست می آورد بزرگترهای خانواده باید مراقب کودکان باشند.

پدر و مادر باید نکات سلامتی و انجام اموری که باعث خودمراقبتی می شود را پله پله به فرزندان بیاموزند. مثلا کودک یک ساله نمی تواند مسواک بزند اما والدین می توانند در موقعیتی مسواک بزنند که کودکشان عمل مسواک زدن را ببیند . بعد از مدتی برای کودک یک مسواک زیبا بخرند تا کودک با آن بازی کند و یا ادای مسواک زدن را در بیاورد … و رفته رفته پیش روند تا کودک تا قبل از سن مدرسه مسواک زدن را به طور کامل یاد گرفته و انجام دهد.

والدین برای آموزش خود مراقبتی به کودکان باید اطلاعات بهداشتی و سلامتی خود را بالا ببرند

کودک قبل از هر چیز خودمراقبتی را از والدین یاد می گیرد پس باید والدین نسبت به سلامتی خود کوشا باشند.

هر کار مثبت کودک در زمینه خود مراقبتی را باید مورد توجه قرار داد و حداقل با پاداش کلامی مانند آفرین پسر خوبم دختر گلم … همراه کرد.

خود مراقبتی شامل جنبه‌های مختلفی است که عبارتند از توجه به وزن ، تغذیه سالم ، فعالیت بدنی ، پرهیز از دخانیات ، کنترل استرس ،توجه به سلامت قلب و عروق و آشنایی با سرطان‌های شایع و عوامل خطر و راه‌های پیشگیری از آن‌ها و مواردی از این دست.

لذا ما باید به سمتی برویم که همه افراد خانواده و جامعه از جمله کودکان و نوجوانان با اصلاح سبک زندگی خود بتوانند خودشان از سلامتشان مراقبت کنند و اگر هم با بیماری مواجه شدند بتوانند با اقدام‌های بموقع از شدت بیماری بکاهند و از تشدید عوارض بیماری کم کنند.

هنگامی که خانواده‌ها مطلع و آگاه باشند می‌توانند با نگرانی کمتر، به سلامت کودک خود فکر کنند و کودکان نیز وقتی آرامش خانواده خود را می‌بینند می‌توانند شادمانه‌تر فرآیند درمان را طی کرده و آرزوهای آن‌ها از بودن یا نبودن، به چگونه زیستن در آینده تغییر کند.