علائم ضعیفی چشم در کودکان چیست؟

چشمان کودکان نیز همانند بزرگسالان ممکن است دچار ضعیف‌شدن شوند و آنها نیاز به استفاده از عینک‌های با عدسی‌های قوی‌تر داشته باشند.

اگر بخواهیم به صورت شفاف‌تر شما را با این مسئله آشنا کنیم با یک مثال این کار را انجام می‌دهیم. تصور کنید که هر ساله والدین بدون اندکی تعلل برای فرزندان‌شان لباس جدیدی خریداری می‌کنند چرا که کودکان‌شان نسبت به لباس خود بزرگ‌تر شده‌اند و به یک شلوار و کفش جدید نیاز دارند. این موضوع در مورد عینک‌های طبی نیز صدق می‌کند، بنابراین همانند تغییرات رشدی کودک، چشمان او نیز از این قاعده مستثنی نخواهند بود.

نظارت بر بینایی فرزندتان شاید حتی مهم‌تر از بررسی بینایی خود شما باشد، چرا که کودکان اغلب قادر به بازگویی مشکلات خود نیستند و یا آن را مشکل نمی‌پندارند.

نوزادان با چشم‌هایی به طول حدود ۵/۱۶ میلی‌متر متولد می‌شوند. رشد طولی چشم‌ها در سنین ۲۰ و ۲۱ سالگی متوقف می‌شود و به طول ۲۴ میلی‌متر می‌رسد. روشی که از طریق آن چشم‌ها نور را به درون شبکیه منعکس می‌کنند می‌تواند حتی تحت تاثیر رشد چشم تغییر کرده و این ویژگی برای موقعیت جدید اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند.

تعریف تنبلی چشم :

به طور کلی زمانی که بینایی یکی از چشمان آن طور که باید رشد نکند، تنبلی چشم رخ داده است. بدون درمان رها شدن این وضعیت به مرور زمان می‌تواند باعث شود که مغز پیام‌های ارسالی از چشم ضعیف را نادیده بگیرد. در نتیجه این وضعیت قادر است باعث مشکلات دائمی بینایی شود.

نشانه‌های تنبلی چشم :

آمبلیوپی در دوران کودکی، معمولا از سنین ۶ تا ۹ سالگی شروع می‌شود. شناسایی علائم ضعیف شدن چشم در کودکان و درمان تنبلی چشم قبل از ۷ سالگی، بهترین شانس اصلاح کامل این بیماری را به ارمغان می‌آورد.

علائم رایج تنبلی چشم :

1. مشکل در تشخیص نزدیک یا دور بودن چیزی (درک عمق)

2. لوچی یا بستن یک چشم

3. کج شدن سر

4. چشمی که به درون یا بیرون سرگردان است.

5. چشمانی که به نظر هماهنگ با هم عمل نمی‌کنند.