
ما میتوانیم عشق و علاقه واقعی خود را به فرزندانمان ابراز نماییم. کافی است تا فرصتهای کوتاهی را که داریم به بهترین شکل مورد استفاده قرار دهیم. در واقع، باید عشق ورزیدن و ابراز علاقه به فرزندان را در اولویت برنامههای خود قرار دهیم. باید به این نکته نیز توجه داشته باشیم که راههای برقراری ارتباط عاطفی با کودکان متعدد است. به اعتقاد برخی از روانشناسان بهترین روش برای برقرار کردن ارتباط عاطفی با کودکان ایجاد ارتباط معنادار و صادقانه و تلاش برای حفظ آن است.
برای این که بتوانید با فرزندانتان ارتباط معنادار برقرار کنید باید نسبت به مواردی که به آنها اشاره میشود توجه نمایید و سعی کنید آنها را مشتاقانه انجام دهید:
۱. زمان
یک راه مؤثر برای حفظ رابطه عاطفی با فرزندان این است که روزانه حداقل ۱۵ دقیقه از وقت خود را به آنها اختصاص دهیم و در این فرصت، نقشها، دیدگاه و رهنمودهای پدری و مادری خود را ابراز کنیم. در بازیهای فرزندان ۶ و ۱۲ ساله خود حاضر شویم. اگر قرار است کار دستی یا روزنامه دیواری درست کند به او کمک کنیم و برای خریدن CD مورد علاقه نوجوان خود با او همراه شویم.
در این زمان محدود ۱۵ دقیقهای به یاد داشته باشید که فرزندتان رئیس شماست. در کنار فرزندتان قدم بردارید و به رفتارهای او بدون پیشنهاد دادن و یا نظارت کردن توجه کنید. در این صورت، او میتواند آن چه در درون خود پنهان کرده است بیرون بریزد؛ از جمله احساسات خود را. او درک میکند که از جانب شما پذیرفته شده و مورد علاقه شماست. اگر نمیتوانید برای هر یک از فرزندان خود چنین فرصتی را در نظر بگیرید، اشکالی ندارد، مدت زمان را کاهش دهید، اما بر عمق و کیفیت ارتباط خود بیفزائید. مشتاقانه به سخنان او گوش دهید، به علایق او پاسخ دهید و سعی کنید تا تمامی توجهتان را به او معطوف گردانید.
۲. قدرت کلامی
به نیروی واژههای خود پی ببرید. به شکلی با فرزندانتان گفت و گو کنید که همدلی و همراهی و پشتیبانیتان را حس کند. مراقب باشید شما را به عنوان دشمن یا رقیب نبیند. مثلاً هنگامی که فرزندتان از مدرسه به خانه برمیگردد و از برخورد تند و نامناسب معلم خود شکایت میکند بهتر است ابتدا او را درک کنید. با مهربانی با او سخن بگویید و اضطراب و نگرانی او را کاهش دهید. به او بفهمانید که موافق او هستید. در این صورت میتوانید به رفع مشکل بپردازید.
دیدگاه خود را به او منتقل سازید و نشان دهید که آمادگی شنیدن دلنگرانی او را دارید. بالطبع او نیز آمادگی پیدا خواهید کرد تا نصایح شما را بشنود.
نیروی واژهها و جادوی کلمات و الفاظ هنگامی که مشکلی وجود ندارد نیز معجزهآساست. به طور مثال، وقتی که فرزندتان به خانه میآید، با اشتیاق و علاقه از وقایع و اتفاقات روزمره او پرس و جو کنید. به جای این که بگوئید: «لباست را آویزان کن، دستت را بشوی و …» از او بپرسید: «بازی امروز چه طور بود؟ چند تا گل زدید؟ تعریف کن چه اتفاقی افتاد؟» این مهارت ارتباطی شماست که مکالمه را طولانیتر میکند و علاقه و عشق شما را به فرزندانتان اثبات مینماید.
۳. هیجانات
هنگام بروز هیجانات صبور باشید. از طریق نامگذاری هر یک از احساسات فرزندانتان مانند عصبانیت، ترس، دلسردی، ناراحتی و خوشحالی میتوانید به او کمک کنید هیجانات و احساسات خود را کنترل کند.
در حالی که هیجانات و احساست فرزندتان را تأیید میکنید، رفتار او را محدود سازید. با این روش رابطهای نزدیک و صمیمانه بین شما و فرزندتان برقرار خواهد شد.
۴. عشق و محدودیتها
به خاطر داشته باشید که شما میتوانید همزمان با عشق ورزیدن به فرزندانتان، محدودیتهای مورد نظرتان را نیز اعمال کنید.
- nrgs
- مرداد 3, 1402
- 18 بازدید