چگونگی رفتار با فرزند ناتنی

آگاهی از شیوه صحیح رفتار با فرزند ناتنی از اهمیت خاصی برخوردار است چراکه تنها راهی که می‌تواند شرایط را برای زندگی این فرزندان هموار کند، نحوه برخورد صحیح والدین است. پدر و مادر هر دو نقش‌هایی تازه را پذیرفته‌اند که با داشتن کمی آگاهی و به کار بردن رفتارهای مدبرانه می‌توانند شرایط را برای خانواده جدید هموار کنند. صبور بودن، برگزاری مهمانی‌های دونفره و یا ایجاد تعامل مثبت از جمله روش‌های صحیح رفتاری با فرزند ناتنی است. همچنین لازم است در برخورد با این کودکان یکسری اصول اولیه را رعایت کنید تا بتوانید به بهتر شدن رابطه هر دو طرف کمک کنید. مشاوره خانواده به شما کمک می‌کند تا بتوانید رفتارهای اصولی و حرفه‌ای را برای رفتار با فرزند ناتنی در پیش بگیرد.

رفتار با فرزند ناتنی امروزه شرایطی بهتر از قبل را طی می‌کند. در گذشته برخورد یکی از زوجینی که باید با یک فرزند جدید زندگی خود را آغاز می‌کرد کمی سخت و غیرقابل تحمل بود. اما امروزه با وجود فرهنگ سازی‌هایی که انجام شده والدین می‌توانند رفتارهایی بهتر و منطقی‌تری را از خود نشان دهد و برای داشتن یک خانواده سالم تلاش کنند. اما گاهی مسائل و مشکلاتی در این رابطه به وجود می‌آید که با روش‌هایی که در ادامه به آن می‌پردازیم، می‌توانید آن را بهبود ببخشید.

• مطمئن باشید فرزند ناتنی نیز خواهان برقراری ارتباط با شماست. از این رو وقتی شما اولین قدم را با اندیشه‌ها و رفتارهای مثبت به سمت او بردارید، می‌توانید با او تعاملی سازنده برقرار کنید. این تعامل می‌تواند با یک پرسش و پاسخ ساده در مورد اینکه او روزش را چگونه گذرانده آغاز شود و با مدیریت شما به گفت‌وگوهای دوستانه برسد.

• فرزندان ناتنی حساس‌تر از فرزندان تنی شما هستند. از این رو ممکن است کوچکترین رفتارهای شما را زیر نظر بگیرند. آن‌ها می‌توانند احساس کنند که مورد کم توجهی قرار گرفته‌اند و این احساس را با رفتارهایی چون دعوا، قهر، بی محلی و نخوردن غذا به شما نشان دهند. هر طوری که با فرزند خودتان رفتار می‌کنید، با فرزند ناتنی نیز همان رفتار را انجام دهید.

• محیط خانه را امن و مکانی برای گفت‌وگوهای مسالمت آمیز قرار دهید. به عنوان والدین در نظر داشته باشید که نباید متکلم وحده باشید بلکه اجازه دهید همه به خصوص فرزند ناتنی حرف‌هایش را بزنند. شنوده بودن کمک می‌کند تنش‌ها بخوابد و هرگونه اختلافی قبل از اینکه به بحرانی بزرگ تبدیل شود، برطرف گردد.

• فرزند ناتنی نیازمند زمان است تا بتواند جایگاه خود را در خانواده پیدا کند. در این زمان ممکن است رفتارهایی هیجانی نیز از خود نشان دهد. پرخاشگری، بحث، دعوا، به کار بردن اصطلاحاتی چون «تو مادر و یا پدر واقعی من نیستی»، جیغ زدن، غذا نخوردن و هزاران رفتار معقول و غیرمعقول را از خود نشان دهد. والدین باید برای رفتارهای این چنینی صبر از خود نشان دهند. فرزند جدید وقتی رفتار محبت آمیز و سرشار از آرامش خانواده جدید را مشاهده می‌کند، به مرور زمان از گارد خود پایین می‌آید و سعی می‌کند رفتارهای خود را تغییر دهد.

این رفتار از فرزندی به فرزند دیگر متفاوت است. لازم به ذکر است برخی از فرزندان به راحتی و بدون هیچ نگرانی و استرسی زندگی خود را با خانواده جدید آغاز می‌کنند و هیچ مشکلی هم ندارند. از این رو این مورد نسبی است و نمی‌توانیم رفتارهای هیجانی یک فرزند ناتنی را به دیگران نیز تعمیم دهیم.