روش های خلاقانه برای به اشتها آوردن کودک

اگر فرزند شما هم میانه‌ای با غذا خوردن ندارد، قبل از هر چیز با دقت کالری‌هایی که در روز می‌گیرد را محاسبه کنید و اگر پس از تطبیق دادن میزان کالری دریافتی‌اش با نیاز روزانه او به بدغذا بودنش ایمان آوردید، با راهنمایی‌های ما اشتهای کورشده‌اش را تحریک کنید.

1. از سلامتش مطمئن شوید

در اولین قدم وضعیت فیزیکی فرزندتان را چک کنید؛ نزد دندانپزشک بروید تا مطمئن شوید دندان‌هایش سالم هستند و زخمی در لثه‌هایش نیست. سرفه‌های مداوم فرزندتان، ابتلایش به آلرژی یا بزرگ شدن لوزه‌هایش هم می‌توانند در بی‌اشتهایی او دخیل باشد. گذشته از این مبتلا شدنش به ریفلاکس معده، سوءهاضمه یا حتی انگل هم می‌تواند در میزان اشتهای او دخیل باشند. اگر از نبود این مشکلات مطمئن شدید، باید به وضعیت روانی فرزندتان توجه کنید. شاید فشار‌های عصبی مثل ترس، هیجان‌های شدید یا غم باعث بی‌اشتهایی او شده باشند.

2. مجبورش نکنید

تجربه‌های قبلی فرزندان حتی زمانی که خیلی کوچک بوده و با شیشه شیر تغذیه می‌شدند در میزان علاقه‌مندی اش به غذا خوردن موثر است؛ مثلا اگر در گذشته به زور به او غذا داده‌اید یا او را برای سریع غذا خوردن تحت فشار گذاشته‌اید تعجبی ندارد که امروز از غذا خوردن بیزار باشد. پس در هیچ شرایطی به اجبار به او غذا ندهید. فراموش نکنید میزان غذایی که مصرف می‌کند در مقابل موضوع مهم‌تری مثل اینکه چه احساسی نسبت به غذا و غذا خوردن در تمام عمر خواهد داشت، اهمیت چندانی ندارد. گذشته از این اجبار شما برای غذا خوردنش در مقابل بچه‌های دیگر می‌تواند تاثیر روانی منفی داشته باشد.

3. جادوی رنگ‌ها

هیچ‌کس نمی‌تواند تاثیر رنگ در اشتها را انکار کند. استفاده از ظروف غذایی که رنگ‌های تحریک‌کننده مثل قرمز، زرد یا نارنجی دارند، می‌تواند اشتها برانگیز باشد. از سوی دیگر رنگی رنگی کردن خود غذا را هم از یاد نبرید. از سبزیجات رنگی برای دکور بشقاب فرزندتان استفاده کنید. گاهی کشیدن یک چشم و ابرو با سس گوجه و گفتن داستان‌هایی راجع به آن می‌تواند فرزندتان را سر شوق بیاورد. تنوع نداشتن غذا در بسیاری از موارد می‌تواند عاملی برای بی اشتهایی کودکان باشد.

4. وقت‌شناس باشید

غذای کودک‌تان را به‌موقع بدهید. اگر فرزندتان زیاد گرسنه شود میل بیشتری به خوردن غذاهای شیرین و مضر پیدا می‌کند و ممکن است به‌خاطر گرسنگی زیاد بهانه‌های الکی بگیرد. نزدیک وعده‌های غذای اصلی از دادن میان‌وعده خودداری کنید تا اشتهای کافی برای خوردن غذای اصلی داشته باشد.

5. خوش‌اشتهاها غذا بخورید

بچه‌ها از یکدیگر یاد می‌گیرند و اغلب بچه‌های بدغذا، وقتی در مهد با دوستانشان هستند از آنان تقلید می‌کنند. غذا خوردن در جمع خانواده و به صورت گروهی در ترغیب فرزندتان برای یادگرفتن عادات غذایی درست نقش دارد. البته اگر می‌خواهید او را سر سفره‌ای که دیگران هم حضور دارند بنشانید، باید به جای مجبور کردن او به انتظار، خودتان سروقت پای سفره بنشینید و نباید هیچ‌گاه فرزندتان را به بهانه منتظر ماندن برای کسی گرسنه نگه دارید.

6.جایگزین پیدا کنید

با رعایت همه نکات گفته شده، اگر برای مدتی از خوردن ماده غذایی امتناع کرد از ماده‌های غذایی جایگزین استفاده کنید. مثلا می‌توانید آب میوه طبیعی را جایگزین میوه کنید یا اگر شیر نمی‌خورد از ماست و پنیر بیشتری استفاده کنید. تخم‌مرغ، لبنیات و حبوبات جایگزین خوبی برای گوشت‌ها هستند. فهرستی از سبزیجاتی که دوست دارد تهیه کنید و به غذایش اضافه کنید تا به مرور به مصرف سبزیجات عادت کند اما نگذارید این روش به عادت غذایی همیشگی‌اش تبدیل شود. فرزند شما به همه موادی که گفته شده نیاز دارد.

7. با هم بپزید

هنگام طبخ غذا از فرزندتان کمک بگیرید و با کمی ابتکار و خنده هنگام طبخ لحظات شادی را برایش به ارمغان بیاورید. راجع به غذاها و مواد اولیه غذا با او صحبت کنید. به او اجازه دهید تا برخی چاشنی‌ها را به غذا اضافه کند. استشمام بوی غذا برای همه اشتها برانگیز است، پس به جای از بیرون غذا گرفتن، با هم آشپزی کنید و خانه را از بوی غذا پر کنید.

8. بگذارید خودش غذا بخورد

اگر فرزندتان به تازگی شروع به غذا خوردن کرده، تکه‌های کوچک غذا را برایش آماده کنید و بگذارید تا خودش لذت خوردن غذا را تجربه کند؛ اما در عین حال بر او نظارت داشته باشید تا مشکلی پیش نیاید. از ایمنی غذا و اینکه دانه یا استخوانی در غذایش نیست، مطمئن شوید و غذا را تست کنید تا خیلی داغ نباشد. اگر کمی کثیف‌کاری کرد، به او سخت نگیرید. او سعی می‌کند تا تطابق کافی بین انگشتان و دهانش ایجاد کند؛ پس به او فرصت دهید تا آرام‌آرام یاد بگیرد.

9. الگوی فرزندتان باشید

فرزندتان بیش از هر چیز از عادات غذایی و سبک غذا خوردن شما الگو می‌گیرد. خودتان باید خوش‌اشتها باشید و از تمام گروه‌های غذایی استفاده کنید تا فرزندتان هم بی‌بهانه مواد غذایی مورد نیازش را نوش‌جان کند. اگر بدغذا هستید، سعی کنید خودتان را تغییر دهید یا حداقل در مقابل فرزندتان خوددار باشید.

10. صبور باشید

خیلی حساس نباشید، اگر فرزند‌تان بداند که غذا خوردن او خیلی برای شما مهم است ممکن است تصور کند که غذا خوردنش تبدیل به مشکل بزرگی شده و حتی گاهی ممکن است برای لجبازی با شما دست روی نقطه‌ضعف شما بگذارد و سر خوردن غذا بازی در بیاورد.

11. تشویقش کنید

با کمک خودش جدولی برای او بکشید، روزهای هفته را بنویسید و روزهایی که خوب غذا می‌خورد ستاره یا استیکری برایش بکشید اگر به اندازه کافی بزرگ است از او بخواهید خودش این کار را انجام دهد بعد از اینکه ستاره‌هایش به میزان کافی رسید می‌توانید به پارک یا باغ‌وحش بروید و به‌خاطر این موفقیت با هم جشن بگیرید، اما سراغ پاداش‌های بیش از اندازه بزرگ نروید و هرگز به فرزندتان نگویید اگر ظرف گل‌کلم را تمام کند با یک کیک شکلاتی به استقبالش می‌روید. او باید یاد بگیرد که غذاهای مفید را به‌خاطر خودشان دوست داشته باشد، نه به‌خاطر جایزه‌ای که بعد از آنها دریافت می‌کند.

12. گیر ندهید

شما به‌عنوان مادر و پدر می‌توانید تصمیم بگیرید که او چه غذایی را در چه زمانی مصرف کند، اما فراموش نکنید که فرزند شما به‌طور خدادادی این توانایی را دارد که تشخیص بدهد چه زمانی گرسنه یا سیر است پس زیاد اصرار نکنید. اغلب کودکان زمانی که گرسنه هستند غذا می‌خورند اصرار بی‌مورد شما باعث می‌شود تا او در آینده به حس سیری یا گرسنگی خود توجه نکند و ممکن است در آینده بدون توجه به نیاز بدنش غذا بخورد و دچار چاقی شود.

13. محیط را لذت‌بخش کنید

تلویزیون را خاموش کنید تا حواس کودکتان پرت نشود. موقع سرو غذا با آرامش و لبخند با فرزندتان صحبت کنید. از مفید بودن غذا و خاصیت‌های مواد غذایی با کودکتان حرف بزنید، البته لازم نیست حتما راجع به غذا صحبت کنید. با آرامش غذا بخورید زیرا کودک‌تان از شما یاد می‌گیرد. تحقیقات نشان داده مادرانی که در سکوت محض به فرزندشان غذا می‌دهند، نمی‌توانند نتیجه خوبی را به دست بیاورند. گذشته از این، میز غذا را به صحنه جنگ تبدیل نکنید.

درصورتی‌که بی‌اشتهایی فرزندتان با علائم زیر همراه شد حتما با کارشناس مربوطه مشورت کنید.

• نمودار رشدش‌ پایین‌تر از حد نرمال است و رشد کافی ندارد.

• حال عمومی‌اش خوب نیست و اکثر اوقات خسته است یا ضعف دارد.

• هنگام صرف غذا مضطرب است و استرس زیادی دارد.